ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΕΛΕΝΗΣ : "δεν ήταν ποτέ παιδικό μου όνειρο το να γίνω συγγραφέας. Άργησα πολύ να πιάσω βιβλίο στα χέρια μου μετά το σχολείο"

Ενας νέος συγγραφέας, ο 28χρονος νησιώτης  -από τη Χίο-, Γιώργος Χατζελένης, έκανε φέτος την είσοδό του στη λογοτεχνία με το βιβλίο «Καθημερανοητότητας» . Καθημερινά ο Γιώργος που έρχεται από ναυτική οικογένεια ζει από το 2002 στην Αθήνα οπου και εργάζεται ως συντηρητής αρχαιοτήτων στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν είχα ακόμη χρόνο να διαβάσω το πρώτο βιβλίο του, αλλά όταν αυτος με βρήκε στο Facebook και μου μίλησε λίγο για το  αυτό το μυθιστόρημα των 122 σελίδων, αποφάσισα αμεσος να τον πάρω μια συνέντευξη ούτως ή άλλως, και αυτό είναι το αποτέλεσμα ...

- Καλησπέρα. Τι κάνεις; Σ' ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο που θα μου προσφέρεις. Πριν ξεκινήσουμε θα ήθελα να σου πω πως το βιβλίο ονομάζεται Καθημερανοητότητα. Στην πρώτη σου ερώτηση το γράφεις ως Καθημερανοητότητας. Θα σου αναπτύξω από κάτω τις απαντήσεις μου.

Καλησπέρα κι από μένα. Ονομάζομαι Γιώργος Χατζελένης. Γεννήθηκα στην Χίο το 1984. Αθήνα ήρθα το 2002 για σπουδές. Τελείωσα το τμήμα συντήρησης αρχαιοτήτων κι έργων τέχνης από τη σχολή γραφικών τεχνών και καλλιτεχνικών σπουδών. Το 2008 εργάζομαι στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Όσο για την καθημερινότητά μου, πάντα αναζητούσα τρόπους για να ξεφύγω από την ρουτίνα. Μία διέξοδος ήταν η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων που μου τραβούσαν το ενδιαφέρον και η γραφή. Πάνω σ' αυτήν επικεντρώθηκα περισσότερο. Έτσι ξεκίνησε το ιστολόγιό μου και μετά από 3 χρόνια εκδόθηκε το πρώτο μου λογοτεχνικό βιβλίο. Όσο για μένα, προέρχομαι από μία παραδοσιακή ναυτική οικογένεια της Χίου. Σε αντίθεση με αρκετούς γνωστούς μου στο νησί, δε διάλεξα το επάγγελμα του πατέρα μου. Την θάλασσα την σέβομαι και την φοβάμαι, αλλά προτιμώ να συνδυάζω τα ταξίδια με την αναψυχή και την επαφή με άλλους λαούς, έθιμα και παραδόσεις.

- Πώς γεννήθηκε και πλάστηκε στο μυαλό σου η ιδέα για να γραφεί το μυθιστόρημα;
Η ιδέα του βιβλίο γεννήθηκε σε μία παραλία βορειοδυτικά του νησιού μου. Μέχρι τότε αρκετοί φίλοι και γνωστοί που επισκέπτονταν το ιστολόγιό μου, με προέτρεπαν να γράψω ένα βιβλίο. Δε πίστεψα στην αρχή πως ήμουν ικανός στο να πραγματοποιήσω αυτό το όνειρο. Όσο το σκέφτεσαι τόσο πιο δύσκολο σου φαίνεται. Όσο πίεζα τον εαυτό μου να βρω μία ιστορία ή ένα θέμα τόσο αυτά δεν ερχόντουσαν στο μυαλό μου. Η φαντασία μου οργίασε όταν χαλάρωσα σε μία παραλία κι άφησα το μυαλό μου ελεύθερο.

- Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γράψεις το συγκεκριμένο βιβλίο; ξυπνήσεις ένα πρωί και είπες «θα γράψω ένα βιβλίο» ή ήταν ένα παιδικό όνειρο σου να γίνεις συγγραφέας;
 Όχι δεν ήταν ποτέ παιδικό μου όνειρο το να γίνω συγγραφέας. Άργησα πολύ να πιάσω βιβλίο στα χέρια μου μετά το σχολείο. Η αρχή έγινε όταν δούλεψα ένα καλοκαίρι σ' ένα βιβλιοπωλείο στο νησί μου. Τότε ήρθα σ' επαφή με ανθρώπους που αγαπούσαν την λογοτεχνία. Έρχονταν συχνά κι αναζητούσαν στα ράφια συγγραφείς και τίτλους. Η περιέργεια με ώθησε να ανοίξω ένα βιβλίο πάλι. Στην αρχή με εμπορικούς τίτλους. Στην πορεία έπεσα σε πιο βαθιά νερά. Σήμερα έχω ήδη αρκετούς αγαπημένους συγγραφείς που μου 'χουν διευρύνει τους ορίζοντες.

- Πώς εμπνευστήκες το περιεχόμενό του; το βιβλίο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία ο χαρακτήρας είναι φανταστικος; 

Ο χαρακτήρας είναι φανταστικός όπως και η ιστορία. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η έμπνευση ήρθε μέσα από τις μικρές στιγμές της καθημερινής μας ζωής που τις αφήνουμε να περνάνε αναξιοποίητες. Δίνουμε μεγάλη αξία στην ύλη αγνοώντας το πνεύμα και τα συναισθήματα που μας περιβάλλουν. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές. Το όμορφο είναι πως αρκετοί από τους αναγνώστες του βιβλίου, γνωστοί μου και μη, μου ανέφεραν πως μέσα από αυτήν την ιστορία ένιωσαν πως διάβαζαν για τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτό μου πρόσφερε την μεγαλύτερη ικανοποίηση που θα μπορούσα να αποκτήσω από την ύπαρξη αυτού του βιβλίου.

- Ποια ήταν η διαδικασία που ακολουθήσες για τη συγγραφή του πρώτου σου βιβλίου;

Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσεις. Εγώ χρησιμοποιούσα σημειώσεις. Στο τέλος τις οργάνωσα και τις εμπλούτισα με παραπάνω στοιχεία κι αναφορές. Μέσα από 'κει ξεπήδησε το πρώτο μου βιβλίο.

- Πως επέλεξες το όνομα «Καθημερανοητότητας» και γιατί επέλεξες αυτό το όνομα;

Είναι πράγματι περίεργο όνομα. Η ανακάλυψή του ήταν τυχαία. Ένα πρωί που ξύπνησα για την δουλειά αναρωτήθηκα το πόσο ανόητη είναι η καθημερινότητά μου ώρες ώρες. Σκέφτηκα να δέσω αυτές τις δύο λέξεις σε μία, καθώς τις σκεφτόμουν και κοιτιόμουν αγουροξυπνημένος στο καθρέφτη του μπάνιου. Δεν άργησε να ακουστεί από τα χείλη μου για πρώτη φορά αυτή η λέξη που επιλέχθηκε να γίνει ο τίτλος του βιβλίου.

- Το μυθιστόρημα περιγράφει τις περιπέτειες ενός νεαρού,που μέσα σε μία εβδομάδα αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή του, να τα βρει με τον εαυτό του και να αναζητήσει νέους στόχους και όνειρα. Αλήθεια, πόσο εύκολο πιστεύεις είναι να επιτευχθεί κάτι τέτοιο και στην ζωή;

Δεν είναι καθόλου εύκολο. Η αυτογνωσία θέλει μεγάλο θάρρος και ειλικρίνεια. Πρέπει να αναζητήσουμε τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας. Πρέπει να πιστέψουμε σ' αυτές για να μπορέσουμε να πατήσουμε πιο γερά στη γη. Έτσι έρχεται η αυτοπεποίθηση. Αυτές οι εσωτερικές αναζητήσεις γίνονται έντονες όταν δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο ζωής που έχουμε. Εμένα προσωπικά, με ενοχλούσε η σκέψη πως η ζωή μου ήταν δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά. Αναζήτησα κάτι διαφορετικό. Κάτι που θα δώσει ένα νόημα στις μέρες που φεύγουν και δεν γυρνάνε πίσω. Δεν ήθελα να βλέπω τον χρόνο να περνάει χαμένος. Έτσι άρχισα να γράφω. Με τις ίδιες ανησυχίες ξεκίνησε ο ήρωας να γράφει ποιήματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το βιβλίο αυτό είναι η εισαγωγή ενός νέου κεφαλαίου της ζωής μου. Το αν θα χει μέλλον η προσπάθεια αυτή θα φανεί στην πορεία.


- Ποιο βιβλίο που διαβάσες κάποια στιγμή στη ζωή σου , έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου και γιατί:
Υπάρχουν πολλά βιβλία και είναι κρίμα να διαλέξω ένα. Θα σου πω μερικά από τα αγαπημένα μου που μ' επηρέασαν πολύ. Πρώτα απ' όλα λατρεύω την "Ανταρσία των Αγγέλων" του Ανατόλ Φρανς. Πιστεύω πως είναι το πιο έξυπνο βιβλίο που χω διαβάσει. Υπέροχο σενάριο, εξαιρετική γνώση της ευρωπαϊκής ιστορίας, καθώς και της ιστορίας της τέχνης και της Αρχαίας Ελλάδος από τον Γάλλο συγγραφέα και φυσικά αρκετά αναρχικό μέχρι τις μέρες μας. Επίσης μου άρεσε πολύ το βιβλίο του Μίλαν Κούντερα "Η ζωή είναι αλλού". Μία ιστορία με ήρωες αδύναμους κι ανασφαλείς που κυνηγάνε μία θέση στην κοινωνία. Ταυτίστηκα αρκετά με ένα πρόσωπο της ιστορίας, κάνοντας την ανάγνωση του βιβλίου αυτού ενδιαφέρουσα ως το τέλος.  Από Έλληνες συγγραφείς μου αρέσει αρκετά το "Δαιμόνιο" του Θεοτοκά καθώς και το "Μαουντχάουζεν" του Καμπανέλη και η "Χαμένη άνοιξη" του Τσίρκα. Δε θέλω να αφήσω απ' έξω το βιβλίο του Σουρούνη "Μισός αιώνας άνθρωπος".

- Ποιο είναι μήνυμα που θέλεις να περάσεις στους αναγνώστες του βιβλίου σου;.
 Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα. Δεν καθοδηγώ τον αναγνώστη στο να κλείσει το βιβλίο και να πει αυτό θα κάνω. Μέσα από την ιστορία προσπαθώ να ξυπνήσω τα ερεθίσματα που έχουν αδρανοποιηθεί σε μία υπερκαταναλωτική κοινωνία. Τι πιο όμορφο να κάτσεις ένα βράδυ με τζαζ μουσική στο μπαλκόνι ή να περπατάς κατά μήκος της θάλασσας. Μικρές χαρές που για αρκετό κόσμο έχουν χάσει το νόημά και την αξία τους κι αυτό επειδή είναι δωρεάν...

- Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

Τον ελεύθερό μου χρόνο τον γεμίζω με μουσική. Ότι κι αν κάνω συνοδεύεται με μουσική. Μου αρέσει να γράφω, να διαβάζω, να κάνω ταξίδια, να απολαμβάνω την μπύρα μου με καλή παρέα. Να γεμίζω τον χρόνο μου εποικοδομητικά.

- Ετοιμάζεις κάποιο καινούριο βιβλίο;
 Έχω ξεκινήσει καιρό τώρα το δεύτερό μου βιβλίο. Πιο επίκαιρο το θέμα του. Είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο και δε θα θελα να δώσω παραπάνω λεπτομέρειες γι' αυτό.

- Κλείνοντας πες μου λίγα λόγια για το blog σου chatzelenisgeorge.blogspot.gr
 Το ιστολόγιο το ξεκίνησα ως μία ανάγκη επικοινωνίας. Σαν άνθρωπος έχω ένα πρόβλημα δυσλεξίας. Πολλές φορές η σκέψη μου ήταν πιο γρήγορη από την ομιλία, μ' αποτέλεσμα να μπλέκω αρκετές λέξεις καθώς μιλούσα. Κάπως έτσι γεννήθηκε κι ο τίτλος του βιβλίου εξάλλου. Ο γραπτός λόγος για μένα είναι πιο ευχάριστος. Έχω  το περιθώριο να ελέγξω την ροή της σκέψης μου. Στην αρχή ξεκίνησε σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο. Πλέον έχει μία στάση αντίδρασης απέναντι στη νοοτροπία του Νεοέλληνα. Μέσα από τα κείμενά μου έχω κερδίσει την εκτίμηση αρκετών ανθρώπων αλλά παράλληλα έχω δεχτεί κι έντονες αντιδράσεις από ανθρώπους που έχουν άλλες αντιλήψεις. Με το ιστολόγιο επιδιώκω διαλόγους με τους ανθρώπους. Είναι κάτι που λείπει πολύ στις μέρες μας. Και δυστυχώς πλέον δεν υπάρχουν οι βάσεις για εποικοδομητικούς διαλόγους. Συνεχίζω όμως την προσπάθειά μου γιατί θέλω να ελπίζω. Κλείνοντας θέλω να μεταφέρω μία φράση από το βιβλίο: "Κάποτε έγραφα αναγκαστικά. Τώρα γράφω από ανάγκη..."

- Σέ ευχαριστώ πολύ, και χάρηκα για την γνωριμία μας, Γιώργος. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο μέλλον!

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω αν πέσει ποτέ το βιβλίο στα χέρια σου, να σου είναι μίαευχάριστη παρέα...

Μπορείτε να βρείτε τον  Γιώργο στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook