Χθες πήρα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη απο την κυρία Αναστασία Καλλία, η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε τη ποιητική της συλλογή «Τα Αινίγματα της Σίβυλλας» Η Αναστασία γεννήθηκε στο Κόμπλέντζ της Δ. Γερμανίας το 1973 αλλά η καταγωγή της είναι από το τη Θράκη όπου και μεγάλωσε. Πιο συγκεκριμένα στα βόρεια του νομού Έβρου, από ένα χωριό κοντά στην Ορεστιάδα, που ονομάζεται Κόμαρα.Στα 14 της πήρε το πρώτο στης βραβείο στην ποίηση σε Πανελλήνιο διαγωνισμό του συλλόγου «Φίλων» και ταυτόχρονα άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ». Το 1996 πήρε το δεύτερο βραβείο της σε διαγωνισμό ποίησης του συλλόγου «Νέα Κίνηση Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης».
Σήμερα Αναστασία ζει τα τελευταία 15 χρόνια στην Κύπρος, όπου εργάζεται ως επί το πλείστον με μεταφράσεις ακαδημαϊκών ιστορικών βιβλίων.
1. Πες μου λίγα πράγματα για τον εαυτό σου . Ποια είναι η Αναστασία Καλλία;
Απ. Η Αναστασία είναι ένα μοναχικό λυπημένο πλάσμα που δεν ανήκει σε αυτόν τον κόσμο, εδώ βρίκεται εξόριστη να παρακολουθεί το θέατρο της ζωής.
2. Γιατί γράφεις ποιήματα Αναστασία;
Απ. Αίνιγμα ήταν για μένα από την αρχή το γιατί έγραφα ποίηση και αίνιγμα παραμένει, παρόλα αυτά αυτό το αίνιγμα είναι ένα μέρος του εαυτού μου όπως και άλλα αινίγματα.
3. Πότε και πώς ξεκινήσες να ασχολείσαι με την ποίηση;
Απ. Άρχισα να γράφω στα δεκατρία μου. Γεννήθηκα με πολύ πόνο μέσα μου και στα δεκατρία μου άγνωστη εσωτερική δύναμη με εξανάγκασε να γράψω, παρόλο που αντιστάθηκα δεν το κατάφερα κι έτσι ξεκίνησαν όλα.
4. Προέρχεστε από καλλιτεχνική οικογένεια;
Απ. Όχι, προέρχομαι από αγροτική, πολύτεκνη και φτωχή οικογένεια.
5. Ποιους ποιητές έχεις στην καρδιά σου ;
Απ. Αγαπώ την Καβάφη, την καρδιά μου αγγίζει ο Τάσος Λειβαδίτης και θαυμάζω τον Αλέξανδρο Δαμουλιάνο ο οποίος είναι μια «γιγαντιαία ψυχή» κατ’ εμένα.
6. Πώς νιώθεις όταν γράφεις;
Απ. Κάποιες φορές κλαίω και νιώθω πως γραφω με το αίμα της καρδιάς μου κάποιες φορές χαίρομαι, κάποιες ηρεμώ, κάποιες κατασταλάζω, κάθε ποίημα είναι μια μικρή και διαφορετική περιπέτεια.
7. Πώς γράφεις τα ποιήματά σου;
Απ. Καταρχήν απομονώνομαι όταν έχω έμπνευση, καταγράφω το ποίημα όπως ακριβώς μου έρθει και μετά κάνω μικρές τυπικές διορθώσεις.
8. Έχω την αίσθηση ότι πολλά από τα ποιήματά σου βασίζονται από την εμπειρία σου στην πραγματικότητα, ή είμαι λάθος; Από τι παίρνεις έμπνευση;
Απ. Ναι έτσι είναι, στη ζωή μου πέρασα μέσα από πολλές πολύ οδυνηρές εμπειρίες, ακολουθώντας το «γνώθι σ’ αυτόν» ανακάλυψα και σκοτάδια και φως επίσης περιηγήθηκα στα δαιδαλώδη μονοπάτια υπαρξιακών αναζητήσεων από νεαρή ηλικία.
9. Kυκλοφορείς πάντα μαζί σου με ένα σημειωματάριο και ένα στιλό;
Απ. Όχι πάντα αλλά πολλές φορές μου συμβαίνει να μου έρχονται τα ποιήματα στο μυαλό στο δρόμο καθώς οδηγώ ή όταν βρίσκομαι κάπου αλλού εκτός σπιτιού, μόλις επιστρέφω τα καταγραφω.
10. Τι είναι ποίηση, για σένα, είναι σκοπός η είναι πάθος;
Απ. Η ποίηση είναι η γλώσσα που χρησιμοποιώ όταν συνδιαλέγομαι με τον εαυτό μου, είναι η κάθαρση μετά το μαρτύριο, είναι το μαχαίρι με το οποίο καθαρίζω τις πληγές μου.
11. Έχεις εκδώσει τα ποιήματά στο βιβλίο σου «Τα Αινίγματα της Σίβυλλας» Είχαν απήχηση στον κόσμο και πως πήρε το όνομά του (το βιβλίο);
Απ. Είναι αλήθεια ότι το αναγνωστικό κοινό εκτίμησε και κατάλαβε την ποίησή μου και αυτό μου έδωσε την αίσθηση μιας αληθινής επικοινωνίας μεταξύ μας. Το όνομα του βιβλίου το έδωσα εγω επειδή ήταν αίνιγμα για μένα όταν πρωτοξεκίνησα το γιατί έγραφα ποίηση και γι αυτό τα ποίηματα μου τα ονόμασα αινίγματα.
12. Υπάρχουν άλλες γλώσσες, εκτός της ελληνικής και αγγλικής ποίησης, που επιθυμείς να δείς μεταφρασμενη τη συλλογή;
Απ. Η Ισπανική.
13. Ποια είναι η «κόκκινη γραμμή» στα ποιήματά σου;
Απ. Όταν κάποιος βουτάει την πένα στο αίμα της καρδιάς του για να γράψει δεν υπάρχουν γι αυτόν κόκκινες γραμμές...είναι όλα κόκκινα.
14. Πόση ώρα σου παίρνει; να γράψεις ενα ποιήμα;
Απ. Συνήθως δέκα λεπτά.
15. Ποιος είναι ο στόχος του ποιητή; Eίναι ο στόχος να κάνει τους ανθρώπους να βλέπουν τα πράγματα στη φύση με διαφορετικό τρόπο; Είναι για να αγγίξει την ψυχή τους; Είναι γι 'αυτούς να αισθάνονται χαρά;
Απ. Ο στόχος του αληθινού ποιητή είναι να εκφράσει αυτό που έχει μέσα του κι όχι να εντυπωσιάσει. Όταν όμως η ποίηση φτάσει στα χέρια του αναγνώστη και αγγίξει την καρδιά του τότε η ποίηση αποκτά εντελέχεια γιατί αυτό το άγγιγμα μεταμορφώνει τον άνθρωπο υπαρξιακά.
16. Πόσο σοβαρά παίρνεις ποίησή σου;
Απ. Την αγαπώ, είναι κομμάτι από τον εαυτό μου.
17. Έχεις βραβευτεί δυο φορές για τα ποιήματά. Τι σημαίνει αυτό για σένα;
Απ. Χάρηκα είναι η αλήθεια, όμως τα βραβεία δεν είναι αυτοσκοπός.
18. Σε μια συνέντευξή σου διάβασα να λές ότι έχεις ισχυρή πίστη στο Θεό; Πώς επηρεάζει η πίστη σου το γράψιμό σου;
Απ. Ο Θεός μου έδωσε το χάρισμα να εκφράζομαι με αυτόν τον τρόπο. Η πίστη μου σε Αυτόν επηρρεάζει το γράψιμό μου δίνοντας μου την δύναμη να λέω την Αλήθεια.
19. Είναι τελικά δύσκολο να γράφει κανείς ποιήματα;
Απ. Όχι αν είναι μέσα στη φύση του. Εγω δεν γράφω μόνο ποιήματα πολλές φορές σκέφτομαι ποιητικά.
20. Τι κάνείς στον ελεύθερο χρόνο σου ;
Απ. Μελετώ τη ζωή και τους ανθρώπους και βγάζω τα συμπεράσματά μου.
21. Τι είδος μουσική ακούς;
Απ. Όλα τα είδη μουσικής αλλά σε καμμία περίπτωση αυτό που ονομάζω «καταστροφική μουσική» δηλαδή τον άσχημο θόρυβο που αποκαλούν Χαρντ Ροκ ή Χέβυ Μέταλ.
22. Έχεις κάποιο κρυφό ταλέντο;
Απ. Τη ζωγραφική την οποία όμως έχω παρατήσει.
23. Ολοκληρώνοντας αυτήν την συνέντευξη,Θέλω να σ' ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σου, θα θέλες να προσθέσεις κάτι άλλο εσύ;
Απ. Σας ευχαριστώ κι εγώ. Θα ήθελα να προσθέσω εδώ τον σύνδεσμο για την σελίδα μου στο facebook:
οι αναγνώστες μπορούν να παρουν το βιβλίο από τις εκδόσεις Εκάτη στο τηλ 0032108665456 με αντικαταβολή
ΠΟΙΗΜΑTAΤΟ ΑΚΑΜΠΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ
Το άκαμπτο προσωπείο
που κουβαλώ
φρικτά υποκρίνεται πως ζει.
Ο άλλος μέσα ασφυκτιά ανεμπόδιστος
από πιθανούς αντιρρησίες.
Προαιώνιοι κανόνες
οι ωδίνες, τον γεννούν
κι ευθύς μόλις γεννιέται
ακούμε τον επιθανάτιο ρόγχο.
Απόλυτα θέλει να σωθεί
με έχθρα για το εφήμερο.
Έχθρες και μάχες ακατάπαυστες
με κουρασμένες νίκες
και εξασφαλισμένες Αναστάσεις
Θανάτους δοξασμένους ή άτιμους
κι άλλους που δεν αποφάσισαν αν είναι θάνατοι ακόμα…
Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
φιλιά της προδοσίας
έστεκαν φρουροί παντού.
Μοντέρνοι φόβοι
έτρωγαν τα σωθικά μας.
Τίποτα δεν έμεινε μέσα μας
που να μπορεί να νοιώθει.
Η σιωπή μας
μάς έκανε ανυπότακτους.
Το κενό μας
επώδυνα κυοφορούσε
τα άπειρα κι ανεκδήλωτα
που πρόσμεναν
την ώρα της γέννας.
Την ώρα που έρχεται
μετά το λευκό έρωτα.
ΘΗΣΑΥΡΟΙ
Τους θησαυρούς τους μοίραζα
σαν παιδικά παιχνίδια
κι αθώα πολύ αθώα
μες στην Αγάπη βαπτίστηκα
ολόκληρη
χωρίς λέξεις καταραμένες
και μυαλό κουρδισμένο
χωρίς ψευτιές
με μια αλήθεια ολόκληρη τής δόθηκα
κι ολόκληρη αυτή αληθινά με έχει
