Επισκέψεις μέχρι σήμερα ...Number of visitors so far:

Join Us On Facebook

Please Wait 10 Seconds...!!!Skip

lördag 25 februari 2012

ΣΤΕΦAΝΙΑ KARKAΜΑΝΗ: "γράφω πάντα χωρίς να ξέρω το τέλος"

Ήταν πρόσφατα το Φεβρουάριο, όταν μια όμορφη νεαρή κοπέλα μου έστειλε πρόσκληση φιλίας στο Facebook..Περίεργη όπως πάντα,αναρωτήθηκα ποια ήταν, και την δέχτηκα, φυσικά.Εκεί διάβασα για τη Στεφανία Καρκαμάνη και για το εκδοτικό της ντεμπούτο, που εγίνε πέρυσι με το μυθιστόρημα «Λάχεσις».Μετά την άμεση ανταπόκρισή της, θέλησα να μάθω περισσότερα για την Στεφανία. Σε αυτή τη συνέντευξη που ακολουθεί , μπορείτε να διαβάσετε τι έχει να πει η συγγραφέας για το βιβλίο της, τα βιβλία που έχει διαβάσει,για την εμπειρία της ως συγγραφέας έργων φαντασίας, αλλά και για το πώς βλέπει το εκδοτικό τοπίο και πολλά άλλα... Καλή ανάγνωση!

- Πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια! Στεφανία έχεις κάνει το ντεμπούτο σου με το μυθιστόρημα «Λάχεσις». Πως αισθάνεσαι;

Ευχαριστώ πολύ. Κοντεύει περίπου ένας χρόνος από την κυκλοφορία του και τα συναισθήματα εξακολουθούν να είναι τόσο ανάμεικτα όσο ήτανε και στην αρχή.


- Πεις μου λίγο με δικά σου λόγια τι είναι αυτό το βιβλίο;

Το βιβλίο αφορά ένα χάπι επιλεκτικής διαγραφής αναμνήσεων, ένα ισχυρό νόμιμο ναρκωτικό, που έχει αλλάξει τον κόσμο κάπου στο 2157. Ονομάζεται «λάχεσις», όπως η 2η Μοίρα στην Ελληνική Μυθολογία (εκ του λαγχάνω =τυχαίνω), η οποία τραβούσε κλήρο για την τύχη κάθε ανθρώπου Ο εφευρέτης του αποτελεί μία σκοτεινή φιγούρα, που λειτουργεί ως υποκινητής μιας μυστικής βίαιης αδερφότητας, χειραγωγούμενης από αυτό το χάπι, ενώ ένας συνηθισμένος νέος, ο Ερμής, καλείται να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο, ξετυλίγοντας το νήμα αυτής της ιστορίας.



- H ιδέα για το βιβλίο πως σου ήρθε; και γιατί αποφάσισες να γράψεις αυτό το βιβλίο;

Ξεκίνησε όταν έγραφα την πτυχιακή μου εργασία, ως φοιτήτρια ψυχολογίας, με θέμα «η psychedelic trance ως προσομοίωση της ψυχεδελικής εμπειρίας και η αλλοίωση της συνείδησης», με την οποία μελέτησα τις επιδράσεις όλων των ψυχοτρόπων ουσιών, σε συνδυασμό με τις ηχητικές συχνότητες και τις μεθόδους του διαλογισμού και της ύπνωσης, όπλα που στο βιβλίο χειρίζεται ο Ιωνάθαν, ο υποκινητής της αδερφότητας των Σατύρων. Το χάπι αυτό, λίγο αργότερα, βρέθηκε πράγματι, σε πειραματικό στάδιο σε ένα εργαστήριο ψυχιατρικής στο Άμστερνταμ και παραμένει σε πειραματικό στάδιο μέχρι σήμερα.
Δεν είναι ότι μια μέρα πήρα την απόφαση να γράψω ένα βιβλίο με αυτό το θέμα. Αυτά τα πράγματα έρχονται μόνα τους και είναι απόρροια πολλών διαφορετικών παραγόντων.





- Είσαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα;

Είμαι αρκετά ικανοποιημένη, περισσότερο για την ώθηση που μου έδωσε το «Λάχεσις» για να συνεχίσω με το δεύτερο βιβλίο. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ δυνατότερη απ’ ό,τι θα περίμενα, ως πρωτοεμφανιζόμενη στο χώρο.



- Τι μήνυμα θέλεις να περάσεις με το βιβλίο σου;

« Η δύναμη της λήθης σε μέγεθος ασπιρίνης», είναι η ουσία του μηνύματος του «Λάχεσις». Οι σπουδές μου, καθώς και η πρακτική μου στο Κ.Ε.Θ.Ε.Α. μου έδειξαν πως ο λόγος ύπαρξης κάθε εξαρτησιογόνας ουσίας είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ξεχάσει τα προβλήματά του, να μη χρειαστεί να τα αντιμετωπίσει. Τι θα συνέβαινε, όμως, αν όντως είχαμε τη δυνατότητα να διαγράφουμε έτσι απλά κάθε δυσάρεστο ερέθισμα;



- Έχεις σπουδάσει Ψυχολογία, πώς ξεκίνησε το ενδιαφέρον σου για τη λογοτεχνία;

Δε νομίζω πως σχετίζεται το ένα με το άλλο. Η λογοτεχνία ήταν η μεγάλη μου αγάπη από παιδί, είμαι φανατική αναγνώστης και γράφω από πολύ μικρή ηλικία. Το ενδιαφέρον μου αυτό είναι αυθύπαρκτο και υπήρχε ανέκαθεν.



- Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα χάπι που επιτρέπει σε κάποιον να διαγράψει όλες τις κακές αναμνήσεις του. Εσύ έχεις διαγράψει κάτι από τη ζωή σου; και τι ήταν αυτό;

Προσπαθώ να αντιμετωπίζω κι όχι να διαγράφω. Είναι άλλο το να ξεπερνά κανείς ένα πρόβλημα κι έπειτα να το διαγράφει, κρατώντας όμως το μάθημα που πήρε από αυτό κι άλλο να το διαγράφει χωρίς να το αντιμετωπίσει καν. Στη δεύτερη περίπτωση, δεν υπάρχει μάθηση κι έτσι, ο άνθρωπος παραμένει καταδικασμένος να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη μια ζωή.



- Τι σημαίνει η διαδικασία γραφής για εσένα;

Είναι απλά ο τρόπος ζωής και έκφρασής μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μη γράφει, μιας που δεν θυμάμαι τον εαυτό μου ποτέ να μη γράφει, παρόλο που, ο ρυθμός της σημερινής μου καθημερινότητας σίγουρα δε μου αφήνει όσο χρόνο θα ήθελα για τα βιβλία μου.



- Ποια βιβλία και ποιοι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς που θα έλεγες ότι σε οδήγησαν μέχρι το πρώτο μυθιστόρημα σου ;

Πραγματικά είναι πάρα πολλοί κι είμαι και από τους αναγνώστες που διαβάζουν πολλά διαφορετικά είδη λογοτεχνίας. Λατρεύω τα παραμύθια, τους αξεπέραστους, κλασσικούς James Barrie και Lewis Carol, την υπέροχη ελληνική ποίηση, με το Γιάννη Ρίτσο, τον Οδυσσέα Ελύτη και ποιόν άλλο να πρωτοαναφέρει κανείς, αλλά και την ξενόγλωσση ποίηση. Τη λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά και την κλασσική λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και τα ιστορικά μυθιστορήματα, όλα τους μαζί έχτισαν βάσεις για εμένα, μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω κάτι μέσα από όλα αυτά.



- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που αντιμετώπισες κατά τη διαδικασία της γραφής;

Η λύση της πλοκής. Γράφω πάντα χωρίς να γνωρίζω το τέλος. Αφήνω την ιστορία να ξετυλιχθεί από μόνη της κι έτσι φτάνω σε ένα σημείο που η άγνοιά μου για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα μέσα από τα αδιέξοδα στα οποία φέρνω συχνά τους ήρωές μου, είναι όμοια με του αναγνώστη. Έρχομαι στη θέση να πρέπει να βρω λύση κι εκεί είναι το δυσκολότερο αλλά και πιο αγαπημένο και όμορφο σημείο.



- Ως νεοεισερχόμενη συγγραφέας πώς βλέπεις το εκδοτικό τοπίο και πόσο δύσκολο είναι να εκδοθεί ένα βιβλίο ειδικά τώρα που η Ελλάδα περνάει και οικονομική κρίση;

Πάρα πολύ δύσκολο. Σε μια εποχή που οι άνθρωποι πεινάνε, που δεν έχουν να καλύψουν βασικές ανάγκες, που βιώνουν ένα καθαρά δικτατορικό καθεστώς (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) κι όλοι εμείς οι νέοι, πτυχιούχοι πανεπιστημίων που κάναμε τόσο κόπο να βγάλουμε, βλέπουμε το μέλλον μας να γκρεμίζεται, με την ανεργία και τα απαράδεκτα ποσοστά μετανάστευσης που επέφερε, ποιος νοιάζεται για τα βιβλία και τη λογοτεχνία; Οι πωλήσεις των βιβλίων σαφώς και έχουν πέσει πολύ, οι εκδότες δεν έχουν τις απολαβές που είχανε, όσοι δηλαδή από αυτούς κατάφεραν να επιβιώσουνε καν κι όσο για τους συγγραφείς, από επαγγελματικής και οικονομικής άποψης, ενώ είναι ο λόγος ύπαρξης των εκδοτικών οίκων, στο θέμα των συμφερόντων είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης.



- Πόση σημασία δίνεις στους βιβλιοκριτικούς;

Όχι μεγάλη, είναι η αλήθεια. Έως καθόλου. Ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι η χρηστική αξία ενός κριτικού τέχνης, γενικότερα. Η τέχνη είναι για να την απολαμβάνουμε κι όχι για να την αναλύουμε. Και στον τομέα της λογοτεχνίας αυτό το «τι θέλει να πει ο ποιητής» είναι πραγματικά αστείο. Ποτέ δε θα μάθουμε, γιατί ποτέ ο αναγνώστης δεν μπορεί στην πραγματικότητα να μπει στο μυαλό του ποιητή ή του συγγραφέα και δεν είναι η δουλειά του να το κάνει. Δουλειά του είναι να απολαμβάνει κάτι, εφόσον αυτό του μιλάει στην ψυχή του, υπό την προσωπική του οπτική γωνία.



- Πες μου λίγο περισσότερα για το κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου ο" Ερµής" ...

Ο Ερμής ονομάστηκε έτσι λόγω του ότι είναι ο αγγελιοφόρος μου, αυτός που μεταφέρει για εμένα στους αναγνώστες το μήνυμα της ιστορίας. Είναι ένας καθόλα συνηθισμένος νέος άνθρωπος, που απλά καλείται να παίξει έναν πολύ ασυνήθιστο ρόλο. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες της ιστορίας μου πάντα θα έχουνε τις πιο ισχυρές προσωπικότητες , είναι θέμα προσωπικού τρόπου γραφής. Αλλά ο Ερμής είναι αυτός που καταφέρνει να συνεργαστεί και να συγκρουστεί με τους Σάτυρους, να ξεχάσει και να βρει την Άννα, να υποταχθεί και να εναντιωθεί στον Ιωνάθαν.



- Διάβασα σε μια συνέντευξή σου στο περιοδικό "φαινόμενα" ότι άρχισες να γράφεις το βιβλίο το 2007, γιατί σου πήρε τόσο πολύ χρόνο για να ολοκληρωθεί;

Και πάλι, είναι πολλοί οι παράγοντες. Καταρχάς, χρειάστηκα περίπου 2,5 χρόνια για να το ολοκληρώσω. Αυτό λόγω περιορισμένου χρόνου πρώτα από όλα. Ξεκλέβοντας ώρες ανάμεσα σε δουλειά και σπουδές, δεν είναι καθόλου εύκολο να ασχοληθεί κανείς με τη λογοτεχνία. Το γράψιμο είναι απαιτητικό, προϋποθέτει μεγάλη συγκέντρωση, αφοσίωση και καθαρό μυαλό, πράγμα που στους σύγχρονους ρυθμούς ζωής είναι πολυτέλεια. Έπειτα, χρειάστηκε να περάσει άλλος ένας χρόνος, για να καταλήξω σε μια συμφωνία και να εκδοθεί.



- Ποια είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο γράψιμο φαντασίας και τη μη-φανταστική λογοτεχνία;

Ο χώρος του φανταστικού επιτρέπει, σαφώς μεγαλύτερη ελευθερία. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ο μεγάλος βαθμός εμπλοκής του συμβολισμού σε αυτόν. Ο δρόμος της φαντασίας μπορεί να σε φέρει πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, δίνοντάς σου μία πιο σφαιρική αντίληψη του κόσμου, σπάζοντας το διαχωρισμό ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Όταν μπορεί η σκέψη σου να λειτουργήσει ανεξάρτητη από τους περιορισμούς του χώρου, του χρόνου, ακόμα και των νόμων της φυσικής , ελευθερώνεσαι από τα φράγματα της νοητικής σου λειτουργίας, καταφέρνεις να δεις τον κόσμο υπό άλλη οπτική γωνία. Υπό την οπτική γωνία ενός παιδιού, που δεν έχει χάσει ακόμη το αχαλίνωτο της φαντασίας του και στ’ αλήθεια πιστεύει, ότι αν το θέλει, μπορεί και να πετάξει.



- Το Διαδίκτυο δίνει σε συγγραφείς τη δυνατότητα να ανταποκριθούν εύκολα στους αναγνώστες και τις αντιδράσεις τους στα βιβλία. Είναι μόνο μια θετικό η υπάρχει επίσης και η αρνητική πλευρά;

Σε όλα τα πράγματα υπάρχει θετική και αρνητική πλευρά. Το διαδίκτυο είναι αδιαμφισβήτητα χρησιμότατο για τους καλλιτέχνες, και για τους συγγραφείς ανάμεσα σε αυτούς. Παρόλα αυτά, δεν παύει να είναι ένας από τους παράγοντες που οι άνθρωποι διαβάζουν πολύ πολύ λιγότερο από ό,τι διάβαζαν στις προηγούμενες από εμάς γενιές. Και ένας από τους παράγοντες που τα σημερινά παιδιά διαβάζουν ακόμα λιγότερο.



- Kαι μια τελευταία ερώτηση Τι άλλο ετοιμάζεις στο άμεσο μέλλον;

Βρίσκομαι ήδη στο τέλος του δεύτερου βιβλίου, της συνέχειας του Λάχεσις. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα υπάρξει και τρίτο.



-Ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη και καλή τύχη με το βιβλίο!!!
Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου.



Περισσότερα για την Στεφανία θα βρείτε στο προσωπικό της facebook

Στις 9 Απριλίου (Μεγάλη Δευτέρα), 19:00, στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία, η παρουσίαση του μυθιστορήματος "Λάχεσις"! Θα μας μιλήσουνε: Γεωργία Μπάρου, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδοίας Συλλόγων Γονέων Παιδιών με Δυσλεξία, Δώρα Σιζοπούλου, Ψυχολόγος του Προγράμματος Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ και Τάσος Κοκόγιας, συγγραφέας, απόφοιτος Σ.Σ.Α.Σ. και πτυχιούχος Νομικής Α.Π.Θ. http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/340651 — στην περιοχή Βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία, Θεσσαλονίκη

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar