ΤΖΕΝΗ ΚΟΣΜΙΔΟΥ: "Ο κλάδος μας είναι συνηθισμένος στα δύσκολα"

Η έκδοση του καινούργιου βιβλίο της, «Οι Βράχοι» από τις εκδόσεις Scene 10-7 αποτέλεσε την αφορμή να την προσεγγίσω για τη συνέντευξη. Γράφει, όποτε νιώθει την ανάγκη να γράψει και η γραφή της είναι ωμή και ρεαλιστική. Έχουν εκδοθεί επίσης τα βιβλία της: «Μετωπική με τον Θεό», «Όταν σβήνουν τα φώτα», «Το σύνδρομο του γαλάζιου πρίγκιπα» και το παιδικό παραμύθι με τις περιπέτειες της μάγισσας Ταραντούλας. Παράλληλα μας έχει χαρίσει δυνατές ερμηνείες ως ηθοποιός τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος για την νέα, ταλαντούχα ηθοποιό, συγγραφέα, σεναριογράφο και θεατρική σκηνοθέτη, Τζένη Κοσμίδου. Στην συνέντευξη που μου παραχώρησε μίλησέ για τα βιβλία της, τις ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα σε αυτά και τους ήρωες τους, τη δική της άποψη για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και για τη σπάνια φιλία που την συνδέει με την συνάδελφο και στενή συνεργάτη της Αγγελική Γκαλμπένη - Παπαγρηγορίου, ενώ στη συνέχεια μοιράστηκε μαζί μου το πόσο λατρεύει την φύση και ιδιαίτερα την θάλασσα που έχει απίστευτη επίδραση στην ψυχολογία της. Απολαύστε την...

- Τζένη , πες μου για το νέο σου βιβλίο «Οι Βράχοι» το οποίο προλογίζει ο Χάρης Ρώμας;

Ο κύριος Ρώμας τιμά ιδιαίτερα εμένα και το έργο μου με τον προλογισμό του και τον ευχαριστώ θερμά. Πρόκειται για ένα σύγχρονο ψυχόδραμα κατά του ρατσισμού και της ομοφοβίας. Πολλοί πιστεύουν εσφαλμένα, πως στην Ελλάδα του 2013 δεν τίθενται πλέον τέτοια θέματα . Το έργο αυτό έχει σκοπό να αφυπνίσει το πλήθος και να το βγάλει από την πλάνη του φέρνοντάς το αντιμέτωπο με την σκληρή πραγματικότητα.
Η ομοφοβία και ο ρατσισμός όχι μόνο έχουν επιβιώσει, αλλά είναι δυνατότερα από ποτέ. Απλώς έχουν καλυφθεί με το πέπλο μίας απελευθέρωσης τόσο φαινομενικής, όσο και η αποδοχή της ελεύθερης σεξουαλικής επιλογής.
Η ιστορία που ξεδιπλώνεται στο εν λόγω έργο είναι κατά ένα μεγάλο μέρος αληθινή και αποτέλεσε το έναυσμα για την πραγματοποίηση της απαιτούμενης έρευνας, που θα μου έδινε την δυνατότητα να αποδώσω με ρεαλισμό την σκληρή όψη της άτεγκτα φτιαγμένης κοινωνίας μας που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι με διαφορετική σεξουαλική επιλογή.
Στην πραγματικότητα το έργο αυτό αποτελεί μια κραυγή. Κραυγή για απελευθέρωση, ίσες ευκαιρίες και ίδια αντιμετώπιση γιατί οι άνθρωποι με διαφορετική σεξουαλική επιλογή δεν είναι παιδιά κατώτερου ή ανώτερου θεού και πρέπει επιτέλους να πάψουν να αντιμετωπίζονται έτσι και να στερούνται δικαιωμάτων, που για τους ετεροφυλόφιλους φαντάζουν δεδομένα.
Όλοι έχουν δικαίωμα στην ελεύθερη σεξουαλική επιλογή, στο να κυκλοφορούν στο δρόμο ελεύθερα με τον σύντροφο τους χωρίς να είναι δακτυλοδεικτούμενοι ή αντικείμενα χλευασμού και περιφρόνησης. Όσο για το δικαίωμα δημιουργίας οικογένειας, όπως και ίσων επαγγελματικών ευκαιριών θα πρέπει να ναι αδιαπραγμάτευτο για όλους, όχι αποκλειστικό προσόν των ετεροφυλόφιλων.
Είναι καιρός πια να αποβάλουμε από το μυαλό μας απαρχαιωμένες ιδέες, βαθιά ριζωμένες σε ψευτοηθικά στερεότυπα και ψεύτικους ηθικοπλαστικούς φραγμούς που πηγάζουν από τον φόβο απέναντι στο άγνωστο και το διαφορετικό, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία αληθινά ηθική, υγιή κοινωνία. Ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο και πιο άρρωστο, από το να προσπαθείς να στερήσεις από τον συνάνθρωπο σου βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

- Εργάζεσαι ως ηθοποιός, με αποτέλεσμα, να έχεις ήδη μια σημαντική πορεία. Η γραφή πως προέκυψε;

Η γραφή δεν προέκυψε, προϋπήρχε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και είναι αυτή που με οδήγησε στην υποκριτική.


- Μίλησε μου για το βιβλίο σου «Μετωπική με τον Θεό» το οποίο προλογίζει η Άννα Βαγενά

Το «Μετωπική με τον Θεό» δεν είναι ένας απλώς θεατρικός μονόλογος. Είναι μία βαθύτερη αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου, στα πιο μύχια σημεία της ψυχής του, ξεδιπλώνοντας σκέψεις, αλήθειες και πεποιθήσεις που αν ανιχνεύσουμε στις αναμνήσεις μας θα δούμε ότι οι περισσότεροι τις είχαμε προσδιορίσει κάποια στιγμή, αλλά ελάχιστοι είχαμε το θάρρος να τις διατυπώσουμε δυνατά. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα κείμενο που σκοπό έχει να προσβάλει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη ή να σκανδαλίσει. Τουναντίον έχει σκοπό να φέρει πιο κοντά στην αληθινή ουσιαστική πίστη αυτούς που η τυπολατρική πίστη και εμμονή φρόντισε να απομακρύνει. Η κυρία Βαγενά τιμά και εμένα και την Μετωπική με τον προλογισμό της και την ευχαριστώ θερμά.


- Από τις σπουδές στην θεολογία έχεις επηρεαστεί πολύ; Πως κατέληξες σε αυτόν τον τίτλο του βιβλίου;

Οι σπουδές της Θεολογίας απλώς μου χάρισαν τις απαιτούμενες εξειδικευμένες γνώσεις για να μπορώ να καταπιαστώ με ένα τέτοιο θέμα. Επέλεξα τον τίτλο, γιατί είναι ο πλέον κατάλληλος για να εκφράσει το θέμα του εν λόγω βιβλίου.


- Κατά πόσο του βιβλίου είναι πράγματα από τη ζωή; Υπάρχουν κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία σου σε αυτό το βιβλίο;

Η γραφή μου είναι ωμή και ρεαλιστική. Όλα τα έργα μου έχουν βιωματικά κομμάτια είτε άμεσα (δικά μου) είτε έμμεσα (ανθρώπων που βρισκόμουν αρκετά κοντά τους, για να μπορώ να τους παρατηρήσω ή που ηθελημένα τα μοιράσθηκαν μαζί μου), εμπλουτισμένα με μυθοπλαστικά στοιχεία.


- Μίλησε μου για το βιβλίο σου «Όταν σβήνουν τα φώτα» το οποίο προλογίζει η Ευαγγελία Σαμειωτάκη και την μεταφορά του στο θέατρο στην οποία συμμετείχε φιλικά μέσα από video art ο Γιώργος Κιμούλης.

Είναι μία καταγγελία θεμάτων ταμπού, που όλοι γνωρίζουμε, αλλά λίγοι τολμάμε να συζητήσουμε ανοιχτά ή ακόμα και να σκεφτούμε. Μέσα στις σελίδες του «Όταν σβήνουν τα φώτα» ξεδιπλώνονται αλήθειες άλλοτε τρυφερές και συγκινητικές και άλλοτε σκληρές και επώδυνες.
Η λαχτάρα ενός μικρού κοριτσιού, που ξέρει από μικρό τον δρόμο για τον οποίον προορίζεται, αλλά δεν έχει καμία στήριξη από την οικογένεια του, γιατί όπως οι περισσότεροι γονείς έτσι και οι δικοί του θεωρούν πως εκείνοι είναι σε θέση να γνωρίζουν τι είναι καλύτερο για το μέλλον του.
Η λαχτάρα να αγγίξει το όνειρο σε συνδυασμό με την έλλειψη στήριξης και κατανόησης από το οικογενειακό της περιβάλλον την κάνει ευάλωτη, βορά στα νύχια του πρώτου επιτήδειου.
Μπροστά στα μάτια του αναγνώστη αποκαλύπτονται τα βαθύτερα σημάδια ενός βιασμού. Τα σημάδια της ψυχής, που όσος καιρός και να περάσει, δεν θα επουλωθούν ποτέ. Φανερώνονται όλα απροκάλυπτα μαζί με κάποιες από τις επιπτώσεις τους.
Κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, βουλιμία είναι κάποια από τα γεννήματα αυτής της ανίερης συνουσίας που οδηγούν στο ξεγύμνωμα μίας άλλης σκληρής αλήθειας. Του ρατσισμού που βιώνουν ακόμα και σήμερα οι υπέρβαροι άνθρωποι. Της έλλειψης ίσων ευκαιριών με βάση την εξωτερική εμφάνιση, αντί των προσόντων και του μυαλού. Η πρωταγωνίστρια καταρρακώνεται, χάνεται στα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού της, με μόνη της συντροφιά τις αγαπημένες της ηρωίδες.
Ηλέκτρα, Αγαύη, Μήδεια, Αντιγόνη, Κασσάνδρα. Βιώνει μαζί τους την δική της σύγχρονη τραγωδία και όπως αυτές, στο τέλος λυτρώνεται μέσα από την αναμενόμενη - σύμφωνα με το τρίπτυχο της αρχαίας τραγωδίας – κάθαρση.
Ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου την κυρία Σαμιωτάκη για τα υπέροχα λόγια της στον πρόλογο του βιβλίου μου, τον κύριο Κιμούλη για την μεγάλη τιμή που μου έκανε με την φιλική του συμμετοχή στην θεατρική μεταφορά του έργου , την Αγγελική Γκαλμπένη – Παπαγρηγορίου για την μοναδική σκηνοθεσία της στο video art και την Δήμητρα Θεοδωροπούλου που ενσάρκωσε με ιδιαίτερο τρόπο την κεντρική ηρωίδα.


- Μίλησε μου για το βιβλίο σου «Το σύνδρομο του γαλάζιου πρίγκιπα» και για τον λόγο που επέλεξες τον Στράτο Τζώρτζογλου για εξώφυλλο.

Το Σύνδρομο του γαλάζιου πρίγκιπα δεν είναι ακόμα ένα βιβλίο που αναφέρεται θεωρητικά στις σχέσεις των δύο φύλων. Είναι η απάντηση στα αιώνια ερωτήματα γύρω από τις φαινομενικά αψυχολόγητες αντιδράσεις και των δύο φύλων, που θα βοηθήσει τους άνδρες να κατανοήσουν καλύτερα τις γυναίκες και αντιστρόφως, βελτιώνοντας έτσι κατά πολύ τις ανθρώπινες σχέσεις. Ένα σύγχρονο δημιούργημα, που ρίχνει φως στη ρίζα του προβλήματος της ουσιαστικής επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο φύλα και στις επιπτώσεις που αυτό επιφέρει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής μέσα από αληθινές ιστορίες, οι οποίες παραθέτονται και αναλύονται λεπτομερώς.
Το σύνδρομο του γαλάζιου πρίγκιπα βρίσκεται παντού επηρεάζοντας καταλυτικά ερωτικές, φιλικές και επαγγελματικές σχέσεις και τελικά είναι αυτό που διαμορφώνει το σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι. Όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο επηρεάζει ακόμα και την σεξουαλική ταυτότητα, διαπλάθει προσωπικότητες και ευθύνεται για όλα τα αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου.
Σε ότι αφορά στο θέμα του εξώφυλλου χρειάστηκε αρκετή διερεύνηση μέχρι να καταλήξω στο κατάλληλο, που θα μπορούσε να εκφράσει τα αντικρουόμενα συναισθήματα που γεννιούνται στην ψυχή και την σκέψη μου από « Το σύνδρομο του γαλάζιου πρίγκιπα». Αρχικά επεξεργάστηκα την ιδέα ενός σκίτσου. Δεν άργησα να συνειδητοποιήσω όμως, πως όσο πετυχημένο και αν ήταν θα ήταν ανήμπορο να εκφράσει όλα όσα ήθελα και έτσι κατέληξα στην ιδέα ενός ιδιαίτερου προσώπου.
Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο ιδανικό πρόσωπο από αυτό του Στράτου Τζώρτζογλου, ενός από τους ελάχιστους Έλληνες ηθοποιούς που κατά την διάρκεια της μακροχρόνιας καλλιτεχνικής τους πορείας έχει ερμηνεύσει με απόλυτη επιτυχία ακραίους ρόλους καλύπτοντας έτσι ένα πολύ μεγάλο φάσμα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε απόλυτα την επιλογή μου αφού ο Στράτος ενσάρκωσε σαν ένας αληθινός πολεμιστής του φωτός τα δύσκολα ζητούμενα του βιβλίου μου. Πιστεύω πως η εικόνα μιλά από μόνη της.


- Παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις γράψει ήδη αρκετά βιβλία. Γράφεις εύκολα;

Οι όροι εύκολα και δύσκολα είναι πολύ υποκειμενικοί ειδικά όταν πρόκειται για ένα τόσο ιδιαίτερο θέμα όπως η γραφή. Γράφω όποτε έχω την ανάγκη να γράψω.


- Από αυτά τα βιβλία που έχεις γράψει πιο ξεχωρίζεις περισσότερο και γιατί;

Μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω κάποιο από τα βιβλία μου είναι σαν να ζητάς από έναν γονιό να ξεχωρίσει κάποιο από τα παιδιά του.

Ας περάσουμε λίγο και στο αγαπημένο μας Θέατρο. Πες μου δύο λόγια για τη θεατρική παράσταση «Οι Βράχοι» και το ρόλο που ενσαρκώνεις.

Αυτή την περίοδο βρίσκομαι κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 00:15 στο θέατρο Vault στην παράσταση «Οι Βράχοι». Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για την μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου μου που αναφέραμε παραπάνω στο θέατρο σε δική μου σκηνοθεσία.
Ο Γιώργος Πετρόχειλος υποδύεται τον σκληρό Νικήτα. Έναν πατέρα απόλυτο, βίαιο που θεωρεί πως έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στην οικογένεια του. Ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης υποδύεται τον ευαίσθητο γιό του Ηλία, που πληρώνει πολύ ακριβά την διαφορετική του σεξουαλική επιλογή, η Σύλβια Αννουσάκη υποδύεται την φοβισμένη μητέρα του Ηλία και σύζυγο του Νικήτα, που δεν τολμά ούτε το ίδιο της το παιδί να υπερασπιστεί και την Λία, την καλύτερη φίλη του Ηλία, που ουσιαστικά συμβολίζει το δεύτερο εγώ του (Ηλίας – Λία). Ένα εγώ δυναμικό, μαχητικό αλλά εξίσου πληγωμένο.


- Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα ήθελες πολύ αλλά δεν έχει γίνει έως τώρα;

Πολλές, άλλες τις έχω στο μυαλό μου ως μελλοντικό μου σχέδιο και άλλες δεν τις γνωρίζω καν ακόμα αφού σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν πολλά να δώσουν και δεν είχα ακόμα την χαρά και την τύχη να τους γνωρίσω


- Το όνομα σου έχει συνδεθεί με πολύ μεγάλους καλλιτέχνες. Τι αισθάνεσαι ότι πήρες μέσα από αυτές τις συνεργασίες;

Με τιμά η εμπιστοσύνη που έδειξαν σε εμένα και την δουλειά μου όλοι οι συνεργάτες μου μέχρι σήμερα και δεν θα πάψω ποτέ να νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτή. Αποτέλεσε και αποτελεί για εμένα πάντα μια αστείρευτη πηγή δύναμης, όπως θα αποτελούσε και για οποιονδήποτε νεαρό δημιουργό που είναι σε θέση να εκτιμά τις ευκαιρίες που του δίνονται. Κάθε συνεργασία έχει κάτι ξεχωριστό και μοναδικό να σου δώσει, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή, μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητα.


- Φέτος σε είδαμε να συνεργάζεσαι σε πολλές δουλειές με την συνάδελφο σου Αγγελική Γκαλμπένη – Παπαγρηγορίου και από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω είστε και στενές φίλες. Είναι τελικά εφικτό δύο δυναμικές γυναίκες, με τόσα κοινά στοιχεία που βρίσκονται στον ίδιο χώρο να συνυπάρξουν χωρίς προβλήματα ζήλιας και ανταγωνισμού;


Όχι μόνο συνυπάρχουμε αλλά το απολαμβάνουμε κιόλας στηρίζοντας και βοηθώντας η μία την άλλη. Η Αγγελική είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, υπερδραστήριος και δημιουργικός με πολύ ευγενική ψυχή. Τα κοινά σημεία δένουν τους ανθρώπους, δεν τους απομακρύνουν και σίγουρα δεν αφήνουν περιθώρια για κατώτερα συναισθήματα όπως αυτό της ζήλιας και του ανταγωνισμού. Όταν ο άνθρωπος τα έχει καλά με τον εαυτό του και νιώθει πληρότητα χαίρεται με την ευτυχία των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά του όσο και με την δική του, δεν τους φθονεί. Εμείς έτσι βιώνουμε και την φιλία μας και την επαγγελματική μας σχέση.


-  Ηθοποιός, συγγραφέας, σεναριογράφος και θεατρικός σκηνοθέτης. Είναι διαφορετικοί τίτλοι, οι οποίοι ωστόσο έχουν έναν κοινό παρανομαστή: την έκφραση. Με ποια τέχνη ταυτίζεσαι περισσότερο ως Τζένη;

Είναι όλα αναπόσπαστα κομμάτια του εαυτού μου, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο.


 - Δώσε μου μερικές λεπτομέρειες για σένα εκτός δουλειάς, πώς προτιμάς να περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου, που συνήθως συχνάζεις στην Αθήνα;

Πιστεύω πως καταλαβαίνεις ότι κάνοντας τόσα πράγματα ταυτόχρονα ο ελεύθερος μου χρόνος είναι από περιορισμένος έως ανύπαρκτος . Αυτόν τον λίγο που μπορεί να προκύψει τον διαθέτω στο να διαβάσω ένα καλό βιβλίο, να δω μια καλή παράσταση ή ταινία και φυσικά στο να δω τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Δεν έχω συγκεκριμένα στέκια, γιατί σχεδόν ποτέ δεν ξέρω σε ποια περιοχή θα βρίσκομαι όταν καταφέρω να ξεκλέψω λίγο χρόνο. Προτιμώ πάντως τα μικρά, ζεστά μαγαζιά με προσωπικότητα και σε κάθε ευκαιρία φεύγω ακόμα και για λίγες μέρες εκτός Αθηνών. Λατρεύω την φύση και ιδιαίτερα την θάλασσα που έχει απίστευτη επίδραση στην ψυχολογία μου όταν είμαι κοντά της όποια και αν είναι αυτή.


- Πόσο εύκολο είναι για νέους καλλιτέχνες να ακολουθήσουν το όνειρο τους και ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης;

Ο δρόμος ήταν πάντα δύσβατος γιατί η Ελλάδα και το λέω με λύπη ουδέποτε φρόντισε να στηρίξει τον ανθό της, την νέα γενιά είτε αυτή ασχολείται με την τέχνη είτε έχει άλλες αναζητήσεις.
Ακόμα και προ κρίσης, όποιος έμπαινε σε ένα επάγγελμα σχετικό με την τέχνη περιμένοντας να βγάλει πολλά χρήματα και να γίνει πλούσιος, αποχωρούσε σύντομα απογοητευμένος. Για αυτό προσωπικά πιστεύω πως η κρίση δεν θα έπρεπε να μας ταράζει ιδιαίτερα σαν κλάδο. Ο κλάδος μας είναι συνηθισμένος στα δύσκολα. Είναι συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια και οι άνθρωποι που έχουν κάνει συνειδητά αυτή την επιλογή με το πλήθος δυσκολιών και την έλλειψη πολυτελούς ζωής που τους περιμένει.
Η τέχνη πάντα ανθούσε στις δύσκολες εποχές. Η χώρα μας βιώνει μια από τις δυσκολότερες εποχές της αυτό πρέπει να αποτελέσει κίνητρο για την αύξηση της δημιουργίας και όχι το αντίθετο.



- Τα καλοκαιρινά σου σχέδια; Ετοιμάζεις νέο βιβλίο;

Φυσικά και όχι μόνο αλλά θα μου επιτρέψεις να σου μιλήσω για αυτά όταν πλέον θα έχουν ξεκινήσει. Δεν συνηθίζω να μιλάω ποτέ για κάτι πριν υλοποιηθεί γιατί απεχθάνομαι να διαψεύδομαι.


- Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Θέλω να κλείσουμε την συνέντευξη με μια ευχή σου για το μέλλον.

Εύχομαι οι άνθρωποι να γίνουν πιο απλοί, λιγότερο δήθεν και να εκφράζονται ευκολότερα και με περισσότερη ειλικρίνεια και εγώ ευχαριστώ.

Γίνετε φίλοι στο facebook με την Τζένη Κοσμίδου.







LIKE-ισμός/ Στείλε μήνυμα

Άφησε σχόλιο...

ΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΠΑΝΤΟΥ