ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΙΝΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: " Άδειασε το ψυγείο μου και γέμισε την ψυχή μου."

Μετά τη επιτυχία και τα θετικά τα σχόλια που σημείωσε την άνοιξη του 2010 στην Θεσσαλονικη, η παράσταση το «ΑΣΑΝΣΕΡ» ανέβηκε για τρίτη φορά, αυτή την φορά στην Αθηνα στο Θέατρο Σηµείο, σε σκηνοθεσια της Δέσποινα-Μαρίνα Σαµαρά . Το σενάριο υπογράφει ο ίδιος, ο συγγραφέας και ηθοποιός Σταυριανός Κιναλόπουλος, ο οποίος είναι ενας από τους δυο πρωταγωνιστές της παράστασης, που ερμηνεύει τον ρόλο του Ομήρου . Λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα , που έγινε στις 3 Οκτώβριου, o Σταυριανός μου μιλησε για τον εαυτό του, το έργο καθώς και για τον ήρωα που υποδύεται. Διαβάστε παρακάτω όλη του τη σύντομη συνέντευξη....



- Πρώτα από όλα τι είναι το <<ΑΣΑΝΣΕΡ>> και πως ξεκίνησε η αρχική ιδέα της παράστασης;

Είναι αστείο το πως ξεκίνησε το Ασανσέρ. Συνομιλούσα με τη Χριστίνα Κωστάκου στο internet, αναλύοντας -παράλογες και μη- φοβίες. Και φυσικά τις δικές μας φοβίες. Το θάνατο η Χριστίνα, τα φίδια εγώ. Φροϋδικά, ίσως, είναι το ίδιο. Tης γράφω:”tha eixe endiaferon ena keimeno me polles fovies mplegmenes. Fantasou na eisai kleistofovikos, upsofovikos+agorafovikos kai na eglovisteis sto asanser, ston 7o orofo, mazi me 10 atoma!” Αυτό είναι το Ασανσέρ. Μια ματιά, μια ανάλυση πάνω στο φόβο.



- Ποιο ρόλο παίζεις;

Είμαι ο Όμηρος. Όμηρος του εαυτού μου. Ένας αντικοινωνικός νέος, φοβισμένος, περιθωριακός, ο οποίος ζει για να φροντίζει την άρρωστη μάνα του.


-Γιατί μια ποπ /τραγωδία, και τι νομίζεις ότι είναι τόσο ιδιαίτερο με το <<ΑΣΑΝΣΕΡ>>

Το ’’ποπ τραγωδία’’ δεν είναι όρος δικής μου εμπνεύσεως. Νονός της είναι ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο οποίος βάφτισε έτσι το Ασανσέρ λόγω των δημοφιλών τραγωδιών-φόβων που καταπιάνεται το έργο. Το ιδιαίτερο του κειμένου είναι ότι το έργο ’’κόβεται’’ τρεις φορές. Σταματά. Άναρχα. Σαν άναρχο μοντάζ. Και εκείνες τις τρεις στιγμές παρεμβάλλονται τρία άλλα έργα, που έχουν κρυφή σύνδεση με το Ασανσέρ…πρέπει να το δεις για να το καταλάβεις.


- Υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα σε σένα και το χαρακτήρα που παίζεις;

Ναι! Εδώ έκανα μια πονηριά. Έγραψα το χαρακτήρα για να τον ενσαρκώσω εγώ! Οπότε έχει πραγματικά πολλά στοιχεία. Ή τουλάχιστον τα στοιχεία που πιστεύω ότι έχει ο χαρακτήρας μου. Ο καθρέφτης του καθενός, πετάει πίσω με διαφορετικό τρόπο το είδωλό του κατόχου του.


- Η παράσταση μιλάει για φόβους που όλοι λίγο πολύ έχουμε, εσένα ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος που σου δημιουργείται;

Ως Όμηρος; Ο Όμηρος δείχνει μια γενική φοβία προς την κοινωνία. Προς τους ανθρώπους, προς το φλερτ με το άλλο φύλο. Φοβάται να βγει μπροστά. Να ανοιχτεί. Και φυσικά έχει και το μεγάλο φόβο που αντιμετωπίζουμε όλοι μας, αλλά αυτό θα αποκαλυφθεί στην παράσταση.


- Και ως προσωπικοτητα, ο Σταυριανός τη φοβάται περισσότερο;

'Φοβάμαι από μωρό τα φίδια. Ευτυχώς τίποτα άλλο.


-Το γεγονός ότι το έργο είναι μια παράσταση με δύο ηθοποιούς, Πώς είναι η αίσθηση να παίζεις με ένα συνάδελφο αντί με πολλούς ηθοποιούς στη σκηνή ;

Ωχ…αυτό είναι πραγματικά δύσκολο. Το δύσκολο με το Ασανσέρ είναι ότι σε όλη τη διάρκεια της παράστασης είσαι πάνω στη σκηνή, μόνο με ένα άτομο. Ζει ο ένας για τον άλλον. Και επειδή εμείς ουσιαστικά κινούμαστε σε ένα χώρο περίπου 2 τετραφωνικών (όντας εγκλωβισμένοι), πρέπει ο ένας να ανασαίνει από τον άλλον. Θέλει απόλυτη συγκέντρωση και επικοινωνία.



-Aν δεν κάνω λάθος έχεις παραδώσει ένα σεμινάριο Ψυχολογίας, όπου μιλούσες για προσωπικότητες των ανθρώπων. Εσύ τι προσωπικότητα είσαι;

Παρέδωσα όντως ένα σεμινάριο για τις 4 προσωπικότητες σύμφωνα με τον Ιπποκράτη. Είναι ένα σεμινάριο που παρακολούθησα ο ίδιος από ψυχολόγο και είχα το συγκεκριμένο δίπλωμα, συν μια μικρή εμπειρία από δύο εξάμηνα ψυχολογίας που έκανα στη σχολή μου. Προσωπικά, είμαι αιματικός, σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, με μία τζούρα χολερικού. Που σημαίνει: αισιόδοξος, αστείος, καλόκαρδος αλλά και απόλυτος, ξεροκέφαλος, απαιτητικός και διάφορα άλλα κοσμητικά που δε θα κοσμήσουν καθόλου τη συνέντευξη.


- Πιστεύεις στην αστρολογία; Τι ζώδιο είσαι;

Πιστεύω στα γενικά χαρακτηριστικά κάθε συμβόλου. Κλέβω συνεχώς στοιχεία από αυτά για τους χαρακτήρες που γράφω. Είμαι το ζώδιο της αγάπης, της οικογένειας, της φιλίας, της συμπόνιας, της καλοσύνης και της απόλυτης γκρίνιας! Χαχαχαχαχα….καρκινάκι καραμπινάτο!


-Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο γοητευτικό στοιχείο σου;

Το ότι για κάθε τι που με πονάει ή που με στεναχωρεί, τρώω ανανά! Όλοι θέλουν ένα κομμάτι…


-Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που παρατηρείς στις γυναίκες;

Το έχω ξαναπεί αυτό. Παπούτσια. Γι αυτό μάλλον μου αρέσει η Κατερίνα Παπουτσάκη.


-Τι σε ξενερώνει;

Με ξενερώνει ακριβώς αυτό που καλείται να παίξει η πρωταγωνίστρια στο Ασανσέρ. Τόνοι μακιγιάζ, κοσμήματα, πολύ άρωμα, ψεύτικα νύχια, μαλλιά, βλεφαρίδες….είναι σαν λατέρνες που τις κουρδίζεις και κάνουν νιάου-νιάου.


- Πώς έχει αλλάξει η ηθοποιία τη ζωή σου;

Άδειασε το ψυγείο μου και γέμισε την ψυχή μου. Βγαίνοντας από τη δραματική σχολή, ουσιαστικά έχεις μάθει να εκφράζεσαι, μάλλον να υπερ-εκφράζεσαι εξωλεκτικά και μη. Μαθαίνεις να γυμνώνεσαι, μαθαίνεις να δίνεις, μαθαίνεις να ακούς πραγματικά. Δυναμώνουν οι κεραίες σου. Και σαν πομπός αλλά κυρίως σαν δέκτης.


-Τι νομίζεις ότι θα κάνεις σε δέκα χρόνια;

Το Ασανσέρ! Χαχαχαχαχαχα! Επειδή είναι η τρίτη φορά που το ανεβάζω, με βλέπω σαν αυτούς τους ηθοποιούς στα θεατρικά της Disney. Για παράδειγμα η ηθοποιός που υποδύεται την Πεντάμορφη, το επαναλαμβάνει αυτό για 20 χρόνια. Ξεκίνησε νια, κατέληξε γριά!

- Ένα όνειρό σου που θέλεις να πραγματοποιηθεί.
Όλα τα όνειρα μου θέλω να πραγματοποιηθούν. Το καλό με αυτήν την παράσταση είναι ότι μου σέταρε δύο μαζί. Να ανέβει δικό μου έργο στην Αθήνα και ταυτόχρονα να εκδοθεί.


- Κλείνοντας σε ευχαριστώ πολύ. Σταυριανέ, θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο;
«…ένα κλουβί είναι η ελευθερία, απλώς με καλύτερη θέα.» Εγώ ευχαριστώ.



Γίνετε φίλοι μαζί του στο Facebook A και Facebook B


ΤΡΕΙΛΕΡ
πάρετε μια γεύση από την παράσταση....